... για το νησί


... Επιλογές καλοκαιρινών εξορμήσεων 
 
Κάλεσμα, διέπραξες 
ερωτικών ουτοπικών πράξεων 

Θα εστίαζα στο πάθος μου 
για να εμφανιστώ σε σημείο τομής με την ποίηση 

κάλεσμα βρήκα 

για να ζήσω
κι έζησα  
καταστάσεις πρωτόγνωρες 
για μένα 
σαν μέρος της καθημερινότητας μου 
και ύστερα γνωρίζοντας, να καταλήγω 
στην οικειότητα του “ σε γνώριζα ήδη” 
”δεν θυμάμαι, μα ίσως είχα ξανά βρεθεί εδώ”
”θα έρθω, αλήθεια! Κάποια στιγμή θα ξανά έρθω” 
”ήρθα μόνη, μέσα σε εισαγωγικά ... 
είχαν σε άλλο νησί βρεθεί, θα έρθουν μπορεί μαζί μου τον επόμενο χρόνο” 

Μάγισσα Δονούσα 

μάγισσα σχισμή 

μόνη υποθετικά  
σε ένα ταξίδι 
που μόνη, δεν υπήρξε καμία στιγμή

ήθελε; 

ήθελε να καεί, ή να ρισκάρει σε κάτι που ρίσκο δεν βρίσκει 

μια θέση στο πλοίο για να ξεκινήσει 
εθεάθει, στο Αιγαίο 
πίνοντας οινοπνευματώδη, διαβάζοντας, αναρτώντας 
και συζητώντας δίχως φωνή 
με διαλόγους του κοινού, του δικού της κοινού 
του μικρού της κοινού 
που βιώνει  
ή των πρωταγωνιστών που παρακολουθούσε 
όταν στο κοινό επέλεγε να ανήκει 

αν το πλοίο ήταν η γη 
και το κατάστρωμα το αιγαίο 
εκείνη θα ήταν ένας άνθρωπος πάνω σε αυτό 

ένας άνθρωπος ακίνητος δίπλα σε άλλους 
κι εσύ δεν θα μπορούσες να την αγνοήσεις 

γιατί ήταν αυτή
η θέση της 

στάσεις στα πρώτα λιμάνια 

αν αφηνόμουν στις παρακινήσεις 
στις ενέργειες του κοινού 
θα κατέβαινα 
μα δεν το έκανα 
συνέχισα 
το ταξίδι είχε προορισμό 

Δονούσα 
δονούσα και το πλοίο 

η μπαταρία τελείωσε καιρός να εισχωρήσουμε στο εσωτερικό 
βρέθηκε πρίζα 
θα ξαπλώσω για λίγο πάνω σε δυο καρέκλες 
Μέχρι να φτάσω 
κοιμήθηκα λίγο 
σε σκαφτόμουν, και είδα κάποιον που του έμοιαζε 

νταπ! 
Το κινητό microsoft έπεσε πάνω στο κεφάλι μου
ξύπνησα 
ευχαριστώ, είπα 

Το πλοίο έφτανε στο λιμάνι, 
ανακοίνωναν 

και το λιμάνι γεμάτο όσο μπορούσε ... 
Πεπερασμένος κόσμος περίμενε 
Ανέβαινε στο πλοίο
ή αποχαιρετούσε το πλοίο

μαζί με ελευθέρους κατασκηνωτές 

κινήθηκα 

ελεύθερη, κατασκηνωτής κι εγώ 

στο λιμάνι το κτελ, για μετακίνηση 

30’ λεπτά με τα πόδια σε απόσταση ο Κέδρος 

υπήρξες, ανάμεσα στα κύματα 
και πάνω στο φεγγάρι να κινείσαι σε είδα 
είχα σταματήσει στο παγκάκι κοντά στο ηλιοβασίλεμα 
ήθελα να δω τον καλοκαιρινό ήλιο 
τον τρόπο με τον οποίο λούζει τη θάλασσα με το φως του φεγγαριού 
Έφυγα, δεν σε απέφυγα 

ήθελα να στήσω 
να στήσω τη σκηνή 

Δίπλα μου, άλλοι 

δεν συνέχιζα δίχως στάσεις μέχρι να καταλάβω την διαδρομή 
σε αναζητούσα 

υπήρξαν κι άλλοι 

δυο κοπέλες στην αρχή,
που παρέα περίμεναν 

δυο νεαροί αργότερα,
 που δεν γνώριζαν 

κι ένας τρίτος, 
μας οδήγησε συμβουλεύοντας μας 
ρώτησε” ασχολείται κανείς με την ποίηση”
εγώ, εγώ απάντησα “όχι! Με το ερασιτεχνικό θέατρο εγώ “


Φτάνοντας έστηναν και άλλοι τις δικές τους δημιουργίες 

”να κάνω μια ερώτηση;;; ξέρεται σε ποια σημεία στήνονται οι σκηνές; ” 
” εδώ, μα έχει χώρο και πιο πέρα,”  “μόνο που θα έρθει μια φίλη μας αύριο, θα ‘ναι μια ακόμη σκηνή, αν δεις πως θα χωράει θα μπορούσες να στήσεις” 
”ναι! Κανένα πρόβλημα, ... “

συνέχισα την αναζήτηση 

βρέθηκα στο αρχικό σημείο 
κι εκεί επέλεξα τελικά δίπλα 
να στήσω 

εκεί που ένας διάλογος παρόμοιος με τον ήδη καταγραμμένο 
πλαστικέ 

οι μυστηριώδεις γείτονες 
μέσα στο αποκριφιστικο σκοτάδι του νου 
μέσα από την δική μου μυστήρια οπτική 

φυσούσε! 

Ξεκίνησα να στήνω τη σκηνή
μια άγνωστη ανδρική μορφή πλησίασε 
θες να σε βοηθήσω ;;θα μπορούσα να σε βοηθήσω 

Ευχαριστώ! Θα τα καταφέρω και μονή μου, μπορώ να τα καταφέρω και μόνη μου 

μοναχά στις συνδέσεις έχω πρόβλημα 

αργότερα 

χρειάζεσαι μήπως φακό ;;; μια κοπέλα

όχι! Ευχαριστώ έχω 

μόνο στις συνδέσεις δυσκολεύομαι 

ή σκηνή στήθηκε 

και παρέα είχα όλη την ώρα μια γατούλα που έπαιζε με τις συνδέσεις 
μια γλυκιά ψιψίνα που έγλυφε τις άκρες 

την χαιρέτησα και έπεσα για ύπνο αργότερα 

μια νέα μέρα ξεκινούσε 

τα κατάφερα επιτέλους πολύ απλά 

θα σε βρω παραλία ... Θα δεχθώ το γαλήνιο άγγιγμα σου θάλασσα με απώθησες 
ήσουν άγρια 
 
Η θέση σου και ο αέρας έφταιγαν ,,, σίγουρα 
μπόρεσα να πλατσουρίσω 
στη θέα του γυμνού
και να σταθώ κοντά σου 

μα η άμμος δεν απέφευγε το κορμί μου 
παρά μονάχα όταν εγώ κινούμουν 

φυσούσε ,,, φυσούσε δυνατά 

σε κατάπια νερό της θάλασσας

κι αργότερα την ανάβαση επέλεξα προς το λιμάνι ή μια βόλτα στους δρόμους του νησιού 

Σημείωμα είχα αφήσει από το πρωί στη σκηνή 
σημείωμα παιχνίδι για τους γείτονες 

Τρία παγκάκια σε σειρά το ένα δίπλα στο άλλο με θέα το Αιγαίο 
Υπέροχη αίσθηση ,,,κάτι υπήρχε σίγουρα κάτι όμορφο υπήρχε γύρω 

και η φωνές εξαφανισμένες,,, χαμένες ώρες τώρα 

-εη εσύ, που κάθεσαι στα παγκάκια, τι κάνεις εκεί;;;

με ρώτησες τρεις ή τέσσερις φορές 

ήσουν παιδί σε κάποιο μπαλκόνι 

ύστερα από ώρα σου απάντησα ... 

- απολαμβάνω το τοπίο 

κοίταξα αριστερά, δεξιά δεν σε έβλεπα 

με πήρες χαμπάρι 

και μου φώναξες , από πάνω

τότε κι εγώ κοίταξα τον ουρανό, χαιρέτησα 
μα δεν βρισκόσουν εκεί

κρίμα! κι εγώ έπαιξα λιγουλάκι μαζί σου 

αργότερα σηκώθηκα και συνέχισα το οδοιπορικό μου 

το βράδυ πλησίαζε 

δίπλα από τη Δεη το ηλιοβασίλεμα φαινόταν μονάκριβο 
καθώς το κύμα έντυνε τα βράχια με το θαλασσινό νερό 


θα σε θυμάμαι,,, για τις ώρες που περάσαμε μαζί 
για τα δευτερόλεπτα της τελικής ήττας του θεού Ήλιου 

για το χρώμα του 
καθώς το ταξίδι του στον κάτω κόσμο ξεκινούσε 

θα σε θυμάμαι σαν το ολόγιομο φεγγάρι 
του καλοκαιριού 
όταν αντιλέγω ή διαφωνώ με το πεπρωμένο 

και ύστερα θα ακολουθώ το δρομάκι 
για να βρεθώ σε γιορτές ποίησης 
με ακούσματα μουσικές 
με ποίηση ανθρώπους 
με παρόντες και απόντες 

μέχρι την ώρα του επιθυμητού εισ το επανηδιν 

ή της παρθενογένεσης  

ξερώντας πως δεν υπάρχει αντίο 
στη φύση του αιώνιου 

φεύγοντας προς τον Κέδρο που για μια στιγμή μεθυσμένη τον είπα κέρδος 
συγγνώμη! Μα λάθος, ο καπιταλισμός δεν δικτυώθηκε ακόμη με το νησί 
στο τετράγωνο 
παρά μονάχα σε βαθμό ικανοποίησης αναγκών 

Τρέλες μουσικές δίπλα στο μπιτς μπαρ 
που μπιτσις γυναικούλες δεν είδα 
παρά μονάχα ελευθεριακούς κατασκηνωτές 
τρέλες, 

δεν είχα τις αντοχές ήθελα να μείνω στη σκηνή κοιτώντας το φεγγάρι 
το τσίπουρο είχε απόψε τελειώσει 

δεν αφέθηκα ούτε στιγμή στο ψέμα μιας αυταπάτης 
δάκρυσα παρασυρόμενη
ταξιδεύοντας   
σε αναζήτησα πριν φτάσω 
ακλουθώντας τον ρυθμό της μουσικής 
Πριν σε φτάσω 

ανταποκρίνεσαι θετικά 
στο συναίσθημα 
αφήνοντας κάθε δροσοσταλίδα δική σου να υπάρξει
ψυχεδελικά 
με φωνές εκτός των σκηνών ή εντός των σκηνών
ηδονές

ύστερα κοιμάσαι 

Κάτι σε ξύπνησε το πρωί 
ήσουν το κορμί μου 
μια αίσθηση στα δάχτυλα των ποδιών 
κάτι σκόνταψε πάνω στο κορμί μου 

κι ένα χέρι στην οροφή της σκηνής 

ποιος να είναι; 

ανοίγω τα φερμουάρ 

το πρώτο πράγμα που παρατηρώ είναι δυο πληγωμένα πόδια 

και ύστερα, 
«θέλετε κάτι;»

ένα πρόσωπο ερημίτη τράγου 
καθώς έτσι τον ονόμασα για να διακρίνω την ύπαρξη του  

ύστερα κλείνω το φερμουάρ 
Ξύπνησες, ήσουν το μυαλό μου 
πιάνω σαν όπλο προστασίας τον φακό 
στα χέρια μου 

«τελικά δεν θέλω τίποτα» , η απάντηση του 

δεν είχα φοβηθεί 
μα με είχε ταράξει η παρουσία του στον χώρο 

πια καρμική έλξη σε έφερε κοντά μου 
μια σκοτεινή μορφή ίσως μεθυσμένη το ξημέρωμα 
θα μπορούσες να μου κάνεις κακό δεν το έκανες όμως 
τίποτα δεν μπορούσε να με νανουρίσει 

το πρωινό της μέρας είχε ξεκινήσει
χρειαζόμουν εφόδια 

πάλι μια διαδρομή στον χρόνο και στον χώρο 

κοντά στην παραλία, «ειμί γυμνισμός» 
φώναζαν κορμιά ελεύθερων κατασκηνωτών 

ειμί η αίσθηση της αγάπης όταν σε ζω αναγνωρίζοντας την συνείδηση 
μιας αφηρημένης έννοιας

επέστρεψα στην Δεη το απόγευμα 
για το ηλιοβασίλεμα 

κοιμόμουν συνειρμικά στο πλευρό σου … Θάλασσα 

ψύχρα, άρχισε η ρίγη
- πριν λίγο είδα δρομείς -

Θα σε κοιτώ καλέ μου θεέ και θα σε προσκαλώ, 
σκηνοθέτη ή πηγή της ζωής 

απόψε πάλι θα ταξιδέψεις στον σκοτεινό μας κόσμο 
και λέω «μας» για να έχω και κάτι από το μυστήριο του νου 
για να σε αγαπώ κι όταν χάνεις 
γιατί δεν έχανες ποτέ 
το ιερό σου φως σε άλλους τόπους , αφιέρωνες 

απολαύσεις γένεσης, είδα  

και ύστερα σαν κυματομορφή αποφάσισα να κινηθώ 
ως το μαγικό σου παιχνίδι 
επιλέγοντας σε πρώτο στάδιο 
κάτι ζεστό, προσθήκη στο ενδυματολογικό μου σύνολο 

πριν σε ξανά δω 
ποίηση, για μια ακόμη επιλογή 
το ταξίδι του κοινού γράμματος θα έχει ξεκινήσει 
σίγουρα, 
σε ένα κύμα, θα επιπλέει 
όμορφη βραδιά! Έμαθα πως υπάρχει κι ένας ναυτικός τρόπος 
για να μην σβήνει ο αναπτήρας όταν φυσάει 
και το τσιγάρο να ανάβει 
αλήθεια είναι 

ύστερα από την πολύ ρακή παραπατούσα παραπατώντας 
φτάνοντας στην σκηνή, τελικό προορισμό 

δεν ήταν εφικτή κάθε άλλη πτυχή του πολύπλευρου εαυτού μουνα εμφανιστεί 
σε αγάπησα για εκείνη τη νύχτα μόνο 
μέσα από τη μουσική 
πριν κοιμηθώ 

τρις προφητείες όνειρα, θα έλεγε ο τρελός 
τρις επηρεασμοί θα έλεγε η μνήμη 
έμπλεξαν το φως με το σκοτάδι 

μέχρι το τρίτο πρωί 

κι εκείνη τη μέρα σε είδα από τα πέρα μέρη 
μυστικό νησί 

τι θα επρεπέ να καταλάβουν για σένα οι θνητοί 
έγινε μια επιλογή κι απορριφθέν μια άλλη 

με παροχές και δόλια σαρκικά πάθη 

μέσα στην γαλήνη σε γνώρισα

με τους λιγοστούς σου μόνιμους κατοίκους 
εάν αυτό δηλώνει ζωή, είναι καλύτερο να διατηρηθεί
στην τολμηρή απομόνωση σου  
και στην άτολμη αποκάλυψη των θυσιών 

ήσουν μαγική και μαγική θα παραμένεις 

δεν θα εισβάλει στο φρούριο  σου 
το τέρας του ιδιοτελούς σκοπού 
κι  έτσι θα σε η επιλογή μου στο Αιγαίο 
και η δική μου επιλογή 

την νοημοσύνη μετρώντας μέσα από τη απλότητα σου 

Μεχρι το προτελευταιο πρωι ήμουν εκεί στο άνδρο 
της επικλήσης 

της ανάγκης για οργανομένη ικανοποιήση 

και υστεραεστρεψα το βλέμα μου 
συλέγοντας τα κομάτια μου 
ένα σακ βουαγιαζ 
μια ψάθα 
τα ύλικά αγαθά 
ε΄να μήνυμα 
και τελευταία μία σκήνη 
δεν είχε ξυπνήσει ακόμη κάνεις και δεν είχαν κοιμηθεί άλλοι 

σε χαιρέτησα κι έφυγα 

τελευταίο σημείο γνωριμίας 
Λιβάδι  

μάγισσα δονούσα 
κι όσα επιπλέων για εσένα έμαθα 
τα γνώρισα εκεί, ένα προτελευταίο πρωί 
εκεί …
σε μια μάγισσα δονούσα 
καπετάνιος ή ναυτικός δεν ρώτησα 
κάτοικος του νησιού, πραγματικός
άνθρωπος μου μίλησε μέσα σε ανθρώπους 
με άλλες υποστάσεις 
 ταξιδεύαμε… Λιβάδι 
φετινό μας καταβολισμό
είναι φωτεινός;

κι αν δεν είναι, αποτελεί ελευθερία 
εκεί σε ένοιωσα 
ελευθερία 
εκεί σε λάτρεψα 
ελευθερία


εκεί είδα πως μπορώ να κολυμπήσω 
εκεί σε ερωτευτικα 

εκεί έμεινα αγνή στη θέα του γυμνού 
κι έπαιξα σαν μικρό παιδι στα βράχια 
σκαρφαλόνοντας και κατασκοπευοντας 
ότι, ελευθέρα, μπορουσα να δω 

αφέθηκα μέχρι την κατάλληλη στιγμή 

υπήρχε η κοινότητα της ελευθεριας 
της απριόρι κίνησης,
κι  εσυ γνώριζες πως δεν ήταν κανείς μόνος εκει 


επιθυμία επιλογή 

ύστερα θρυμματισμένα συγκεντρωσα τα γεματα φως 
ποσοτικα υλικα μου 
για να σε χτήσω ιδέα 
για να σε βρω στην άκρη της γης 

το μεσημέρι εκεί

τελευταίο ημικύκλιο του νησιού
ήθελα να σε ξανά περπατήσω
με θέα το αιγαίο

- θα μου λείψεις, σου είπα -


το βράδυ έφτασα στο λιμάνι 

ξημερώνοντας κι όχι αθωώνοντας κάθε μας εθισμό

κάθε μας μεθυσμένο εθισμό

... γύρισα πριν το απόγευμα 
περπάτησα 
και ύστερα στο λιμάνι, σε εκείνον επέστρεψα ...

 
 

στις κερκίδες επιπλέων σλιμπινγκμπανγκ για να στεγάσουν τα κορμιά ζευγαρομένων ταξιδευτών
και εκείνο που σε εμένα άνηκε με αίματα γυναικείας κατάκτησης ξυπνώντας εμφανίστηκε
για το πρώτο καράβι
με εκείνο το πρώτο καράβι της γραμμής

επέστρεψε

[...] μέχρι το επόμενο καλοκαιρινό ταξίδι ...
 

ημερομηνία πρώτης γραφής: __/9/ 2015